تربیت «برخوردار ساختن» نیست
بسیار برخوردار بودن محروم بودن است.
اگر هر مربی پاسخ‌ها، محرک‌ها و امکانات را در اختیار کودک قرار ندهد، باعث می‌شود متربی به‌واسطه تلاش، نه براساس امکانات، بلکه بر اساس تحریک نیاز، آنچه را که می‌خواهد با دست خویش و با کوشش و رنج‌سازنده خویش بجوید و به‌دست‌آورد.
اولین و سازنده‌ترین مربی کودک، رنج‌ها و زحمت‌هایی است که در جریان رشد خویش تحمل می‌کند. زیرا آدمی تنها در برخورد با مشکلات و موانع است که خود را می‌یابد ودر محرومیت شدید است که برخورداری را حس می‌کند!
هیچ تحول و رشدی در خلاء صورت نمی‌گیرد و هیچ مهارتی خود به خود پدید نمی‌آید. مگر آنکه در برخورد با مانع و مشکلی که توانمندی فرد را به مبارزه وادار می‌کند، بروز نماید.
شکسپیر درباره مفهوم خوشبختی می‌گوید: خوشبخت آن کسی است که به زحمتی مبتلا‌شود و صبرکند. زیرا فرد باید خوشبختی را از درون خلق کند نه از بیرون.
